Po sabacie, na kacu

Siedzę u Magdy w kuchni, dziewczyny śpią, ja już nie mogę bo, podległy rutynie organizm, budzi mnie o 6.11 (lata praktyki), oglądam swój cellulitis na nogach a równocześnie pęta mi się po głowie pytanie „jaki to wszystko ma sens ?”. Wszystko, czyli ludzkie życie. Byłoby łatwiej gdyby mózg nie oczekiwał odpowiedzi na zadane przez siebie pytanie. Głupie zresztą.
Wszystko się toczy codziennie i ma swój własny sens, dopóki odbywa się mrówcze bieganie od celu do celu. Ale przychodzi moment przystanku, powolny poranek na kacu i znowu jak powracająca fala wraca pytanie o sens całości…..Wymyślenie Boga bardzo ułatwiło życie, czemu nie wszystkim ?
"Wierzę w Boga, który jest harmonią wszechbytu, a nie w Boga który interesuje się losem ludzi" powiedział Einstein… nno.. ja też, ale to niczego nie ułatwia, a zwłaszcza nie odpowiada na pytanie o SENS...