poniedziałek, 24 sierpnia 2009

Znowu coś czemu nie mogę się oprzeć. NIEMEN

I to jest coś co w mojej słowiańskiej duszy gra. Koniecznie trzeba klinkąć w zdjęcie.

Nastrój Wiernej Rzeki, małej wioseczki Mąchocice - Scholasteria.. pełnej czerwonych maków w słonecznym zbożu.. ale to w Górach Świętokrzyskich albo w okolicach Sandomierza, gdzie się wychowywałam.

Oczywiście zdjęcia są autorstwa Tatiany Cariuk, mojej duszy siostrzanej, publikowane za jej zgodą i wiedzą. Na zasadzie - a niech ma, niech się cieszy.

2 komentarze:

  1. Do Niemna
    Niemnie, domowa rzeko moja! gdzie są wody,
    Które niegdyś czerpałem w niemowlęce dłonie,
    Na których potem w dzikie pływałem ustronie,
    Sercu niespokojnemu szukając ochłody?

    Tu Laura, patrząc z chlubą na cień swej urody,
    Lubiła włos zaplatać i zakwiecać skronie,
    Tu obraz jej malowny w srebrnej fali łonie
    Łzami nieraz mąciłem, zapaleniec młody.

    Niemnie, domowa rzeko. gdzież są tamte zdroje,
    A z nimi tyle szczęścia, nadziei tak wiele?
    Kędy jest miłe latek dziecinnych wesele?

    Gdzie milsze burzliwego wieku niepokoje?
    Kędy jest Laura moja, gdzie są przyjaciele?
    Wszystko przeszło, a czemuż nie przejdą łzy moje!

    Adam M.

    OdpowiedzUsuń
  2. Widoczki trochę jak z obrazów Repina - realizm z delikatna nutką impresjonizmu..:)Mio

    OdpowiedzUsuń