I to jest coś co w mojej słowiańskiej duszy gra. Koniecznie trzeba klinkąć w zdjęcie.
Nastrój Wiernej Rzeki, małej wioseczki Mąchocice - Scholasteria.. pełnej czerwonych maków w słonecznym zbożu.. ale to w Górach Świętokrzyskich albo w okolicach Sandomierza, gdzie się wychowywałam.
Oczywiście zdjęcia są autorstwa Tatiany Cariuk, mojej duszy siostrzanej, publikowane za jej zgodą i wiedzą. Na zasadzie - a niech ma, niech się cieszy. 
Do Niemna
OdpowiedzUsuńNiemnie, domowa rzeko moja! gdzie są wody,
Które niegdyś czerpałem w niemowlęce dłonie,
Na których potem w dzikie pływałem ustronie,
Sercu niespokojnemu szukając ochłody?
Tu Laura, patrząc z chlubą na cień swej urody,
Lubiła włos zaplatać i zakwiecać skronie,
Tu obraz jej malowny w srebrnej fali łonie
Łzami nieraz mąciłem, zapaleniec młody.
Niemnie, domowa rzeko. gdzież są tamte zdroje,
A z nimi tyle szczęścia, nadziei tak wiele?
Kędy jest miłe latek dziecinnych wesele?
Gdzie milsze burzliwego wieku niepokoje?
Kędy jest Laura moja, gdzie są przyjaciele?
Wszystko przeszło, a czemuż nie przejdą łzy moje!
Adam M.
Widoczki trochę jak z obrazów Repina - realizm z delikatna nutką impresjonizmu..:)Mio
OdpowiedzUsuń